over de grens.
Hallo dagboek,
Het is vandaag 6 december en ik moet dringend iets vertellen.
Ik heb gister gezellig sinterklaas gevierd met de familie. Het was super leuk met mijn nichtjes en neefjes, opa en oma en oom en tante. Ik heb leuke cadeau's gekregen, een onesie van oom en tante, een ipad van opa en oma. Ja echt een ipad! Echt ongelofelijk. En van papa en mama heb ik een nieuwe deken voor mijn pony gekregen. Het was echt gezellig, de leukste sinterklaas die ik ooit heb gevierd. Ik weet niet waar het aan lag, misschien omdat er nu geen spanningen zijn tussen papa en oom Thimon. Elk jaar hing er een spanning tussen hun, echt niet te genieten. Als oom Thimon iets zei, dan had papa er wel weer wat op tegen. Mama probeerde hun altijd wel zo ver mogelijk van elkaar af te zetten, maar dat werkte nooit. Papa is zo geïrriteerd aan oom Thimon omdat hij eerder in de gevangenis heeft gezeten. Hij moest daar heen omdat hij een meisje had aangerand. Het is dan wel 15 jaar geleden, maar toch blijft het in iedereen zijn gedachten. Ik zag oom Thimon daar nooit voor aan. Ik weet het ook pas sinds een jaar, daarvoor wilden papa en mama het niet vertellen omdat ik te jong was, en omdat ik er anders teveel over zou nadenken. Dat heb ik uiteindelijk wel gedaan, ik was bang voor hem. Als die bij ons thuis kwam, ging ik naar boven. Als ik iemand de trap op hoorde lopen hield ik mijn adem in. Ik was bang, bang dat hij mij ook zou aanranden. Paar maanden daarna heb ik daar met mama over gepraat, mama was verbaasd. Ze werd van binnen volgens mij zelfs boos, het is immers haar broer. Je hoort niet bang te zijn voor de broer van je moeder. Mama begreep mij ook wel, omdat het lastig is als je op je 15de erachter komt dat je oom iemand aangerand heeft. Het is extra lastig op deze leeftijd omdat dat te maken heeft met onzekerheid, zegt mama. Ik heb mij er nu overheen gezet, ik ben niet meer bang. Gister was ik ook niet bang, ik zag het goede in mijn oom. Tot half 1 s'nachts. Hij kwam steeds dichter bij me zitten. Niet dat dat erg is als je oom dat doet, maar het voelde vreemd. Ik keek mama ook al een paar keer aan, mama knikte om mij gerust te stellen. Mama heeft hem nog even afgeleid, ze vroeg of hij onze nieuwe vaatwasser even kon bekijken. Er zaten namelijk wat storingen in. Toen ze terug kwamen ging hij precies om dezelfde plek naast mij zitten, maar toch nog iets dichterbij. Ik keek mama aan met een bezorgde blik. Mama schudde nee, om mij gerust te stellen. Mama zag in mijn ogen dat ik het eng vond. Later zakte de spanning af, ik had leuke gesprekken met mijn oom. Totdat hij met mij mee wilde de nieuwe deken passen op mijn pony. Hij houd heel erg van paarden, daarom rijd ik nu ook paard. Hij heeft mij aangestoken met het paardenvirus. Ik pakte de deken uit de kamer en liep naar buiten. Ik vroeg nog of mama mee wilde, maar dat wilde ze niet. Ik vond het eng, hij liep heel dicht tegen me aan. Toen we aankwamen bij de paarden was er niks aan de hand. Hij keek even naar Superstar, het toppaard van mama. Hij was helemaal onder de indruk. Ik liep alvast naar Bodoni, mijn lieve pony. Ik zette hem even vast en paste de deken. Oom Thimon kwam er ook weer aan, hij keek me aan van top tot teen. Ik had meteen al geen goed gevoel. Hij ging achter me staan en keek naar Bodoni. Hij ging haar hoeven even controleren, maar hij hield mij stevig vast. Kijk, zei die: "hier zit een scheurtje in, ik zou dat binnenkort wel even bij vijlen" maar terwijl hij dat zei, had hij me nog steeds vast. Ik voelde me niet veilig, hij kwam in mijn persoonlijke ruimte. Hij ging over de grens, maar ik was verstijfd van angst.
Het is vandaag 6 december en ik moet dringend iets vertellen.
Ik heb gister gezellig sinterklaas gevierd met de familie. Het was super leuk met mijn nichtjes en neefjes, opa en oma en oom en tante. Ik heb leuke cadeau's gekregen, een onesie van oom en tante, een ipad van opa en oma. Ja echt een ipad! Echt ongelofelijk. En van papa en mama heb ik een nieuwe deken voor mijn pony gekregen. Het was echt gezellig, de leukste sinterklaas die ik ooit heb gevierd. Ik weet niet waar het aan lag, misschien omdat er nu geen spanningen zijn tussen papa en oom Thimon. Elk jaar hing er een spanning tussen hun, echt niet te genieten. Als oom Thimon iets zei, dan had papa er wel weer wat op tegen. Mama probeerde hun altijd wel zo ver mogelijk van elkaar af te zetten, maar dat werkte nooit. Papa is zo geïrriteerd aan oom Thimon omdat hij eerder in de gevangenis heeft gezeten. Hij moest daar heen omdat hij een meisje had aangerand. Het is dan wel 15 jaar geleden, maar toch blijft het in iedereen zijn gedachten. Ik zag oom Thimon daar nooit voor aan. Ik weet het ook pas sinds een jaar, daarvoor wilden papa en mama het niet vertellen omdat ik te jong was, en omdat ik er anders teveel over zou nadenken. Dat heb ik uiteindelijk wel gedaan, ik was bang voor hem. Als die bij ons thuis kwam, ging ik naar boven. Als ik iemand de trap op hoorde lopen hield ik mijn adem in. Ik was bang, bang dat hij mij ook zou aanranden. Paar maanden daarna heb ik daar met mama over gepraat, mama was verbaasd. Ze werd van binnen volgens mij zelfs boos, het is immers haar broer. Je hoort niet bang te zijn voor de broer van je moeder. Mama begreep mij ook wel, omdat het lastig is als je op je 15de erachter komt dat je oom iemand aangerand heeft. Het is extra lastig op deze leeftijd omdat dat te maken heeft met onzekerheid, zegt mama. Ik heb mij er nu overheen gezet, ik ben niet meer bang. Gister was ik ook niet bang, ik zag het goede in mijn oom. Tot half 1 s'nachts. Hij kwam steeds dichter bij me zitten. Niet dat dat erg is als je oom dat doet, maar het voelde vreemd. Ik keek mama ook al een paar keer aan, mama knikte om mij gerust te stellen. Mama heeft hem nog even afgeleid, ze vroeg of hij onze nieuwe vaatwasser even kon bekijken. Er zaten namelijk wat storingen in. Toen ze terug kwamen ging hij precies om dezelfde plek naast mij zitten, maar toch nog iets dichterbij. Ik keek mama aan met een bezorgde blik. Mama schudde nee, om mij gerust te stellen. Mama zag in mijn ogen dat ik het eng vond. Later zakte de spanning af, ik had leuke gesprekken met mijn oom. Totdat hij met mij mee wilde de nieuwe deken passen op mijn pony. Hij houd heel erg van paarden, daarom rijd ik nu ook paard. Hij heeft mij aangestoken met het paardenvirus. Ik pakte de deken uit de kamer en liep naar buiten. Ik vroeg nog of mama mee wilde, maar dat wilde ze niet. Ik vond het eng, hij liep heel dicht tegen me aan. Toen we aankwamen bij de paarden was er niks aan de hand. Hij keek even naar Superstar, het toppaard van mama. Hij was helemaal onder de indruk. Ik liep alvast naar Bodoni, mijn lieve pony. Ik zette hem even vast en paste de deken. Oom Thimon kwam er ook weer aan, hij keek me aan van top tot teen. Ik had meteen al geen goed gevoel. Hij ging achter me staan en keek naar Bodoni. Hij ging haar hoeven even controleren, maar hij hield mij stevig vast. Kijk, zei die: "hier zit een scheurtje in, ik zou dat binnenkort wel even bij vijlen" maar terwijl hij dat zei, had hij me nog steeds vast. Ik voelde me niet veilig, hij kwam in mijn persoonlijke ruimte. Hij ging over de grens, maar ik was verstijfd van angst.