ACHTER DE STILTE - BEATE TERESA HANIKA.
Opdracht 5.3, Het is tien jaar later. Een bijpersoon kijkt tien jaar na afloop van het boek terug op de hoofdpersoon en de belangrijkste gebeurtenissen uit het boek. Schrijf die terugblik. Laat zien wat er inmiddels veranderd is bij de hoofdpersoon. Minimaal 250 woorden.
Boek: Achter de stilte.
Schrijfster: Beate Teresa Hanika.
Geschatte investeringstijd:
+- 90 min.
5.3
Lizzy, de beste vriendin van Justine, kijkt tien jaar na afloop van het boek terug op de hoofdpersoon (Justine) en de belangrijkste gebeurtenissen in het boek.
Justine was altijd mijn beste vriendin (nu nog steeds gelukkig), we deden alles samen zoals in een regenton vol met mos zwemmen, onze villa bewaken tegen de verschrikkelijke jongens, de verschrikkelijke jongens voor hun neus slaan en natuurlijk op maandag mee naar Justine haar opa en oma. Justine verplichtte mij altijd mee te gaan want dat vond ze 'gezellig', ik had nooit geweten dat ze het niet voor de gezelligheid deed, maar om zichzelf te beschermen. Voordat ik mee ging moest ze altijd samen met haar opa in bad, niet voor de gezelligheid maar om opa een plezier te doen op een rare manier. Justine moest aan opa zitten, en opa zat aan haar. Ze vond het niet fijn en de enige die het wist was haar oma, die was bang voor opa dus durfde er niks van te zeggen. Ze zocht bescherming bij mij, want als ik meeging hoefde ze natuurlijk niet in bad. En als ik mee was kon haar opa ook niet boos op haar worden, omdat ik er was en dat ze niet in bad konden. Ik vind het zo erg dat ik al die jaren niks op gemerkt heb. Ik ben er nog steeds boos om. Nu, tien jaar later, is haar opa overleden. Ze heeft hem toen ze 13 was gevonden bij zijn huis, zittend op de stoel met een lege fles drank naast zich. Daarna lag hij in het ziekenhuis, en was een maand later overleden. Zo, wat waren Justien en ik blij. Nou, niet blij maar opgelucht. Ik had er sowieso voor gezorgd dat hij de bak in draaide want poeh, wat hij bij mijn beste vriendin had gedaan was ongelofelijk. Nu is Justine 24 jaar oud en woont samen met Klap, Klap de jongen die onze aardvijand was samen met zijn vriendengroep. Justine heeft hem een gebroken neus geslagen en nu woont ze samen met hem, bijzonder haha. Justine is veranderd op een positieve manier, ze vertelt alles aan mij, wat ze natuurlijk geleerd heeft nadat ze het verhaal verteld had van haar opa. Ze past op de kinderen van buurvrouw Bitschek , (haar reddende engel in die tijd: de buurvrouw van opa met haar vele kinderen, ze had door dat er iets aan de hand was. Ze had een glazen bol en zei dat opa een boze geest bij zich had. Ze was een lief vrouwtje ondanks dat opa haar niet kon uitstaan omdat ze buitenlands was.) en is natuurlijk super verliefd op Klap, nog steeds.
Eigen recensie:
Ik vond het een moeilijk boek om erin te komen, maar later was ik verslaafd aan dit boek! Het is een aangrijpend verhaal met natuurlijk ups en downs, haar enge opa en haar lieve oma en natuurlijk Klap en Lizzy. Ze ontdekt eindelijk de kracht van vriendschap en liefde, maar heeft veel verdriet. Ik kan zeker het boek aanraden als je van spannende, aangrijpende verhalen houdt.
Boek: Achter de stilte.
Schrijfster: Beate Teresa Hanika.
Geschatte investeringstijd:
+- 90 min.
5.3
Lizzy, de beste vriendin van Justine, kijkt tien jaar na afloop van het boek terug op de hoofdpersoon (Justine) en de belangrijkste gebeurtenissen in het boek.
Justine was altijd mijn beste vriendin (nu nog steeds gelukkig), we deden alles samen zoals in een regenton vol met mos zwemmen, onze villa bewaken tegen de verschrikkelijke jongens, de verschrikkelijke jongens voor hun neus slaan en natuurlijk op maandag mee naar Justine haar opa en oma. Justine verplichtte mij altijd mee te gaan want dat vond ze 'gezellig', ik had nooit geweten dat ze het niet voor de gezelligheid deed, maar om zichzelf te beschermen. Voordat ik mee ging moest ze altijd samen met haar opa in bad, niet voor de gezelligheid maar om opa een plezier te doen op een rare manier. Justine moest aan opa zitten, en opa zat aan haar. Ze vond het niet fijn en de enige die het wist was haar oma, die was bang voor opa dus durfde er niks van te zeggen. Ze zocht bescherming bij mij, want als ik meeging hoefde ze natuurlijk niet in bad. En als ik mee was kon haar opa ook niet boos op haar worden, omdat ik er was en dat ze niet in bad konden. Ik vind het zo erg dat ik al die jaren niks op gemerkt heb. Ik ben er nog steeds boos om. Nu, tien jaar later, is haar opa overleden. Ze heeft hem toen ze 13 was gevonden bij zijn huis, zittend op de stoel met een lege fles drank naast zich. Daarna lag hij in het ziekenhuis, en was een maand later overleden. Zo, wat waren Justien en ik blij. Nou, niet blij maar opgelucht. Ik had er sowieso voor gezorgd dat hij de bak in draaide want poeh, wat hij bij mijn beste vriendin had gedaan was ongelofelijk. Nu is Justine 24 jaar oud en woont samen met Klap, Klap de jongen die onze aardvijand was samen met zijn vriendengroep. Justine heeft hem een gebroken neus geslagen en nu woont ze samen met hem, bijzonder haha. Justine is veranderd op een positieve manier, ze vertelt alles aan mij, wat ze natuurlijk geleerd heeft nadat ze het verhaal verteld had van haar opa. Ze past op de kinderen van buurvrouw Bitschek , (haar reddende engel in die tijd: de buurvrouw van opa met haar vele kinderen, ze had door dat er iets aan de hand was. Ze had een glazen bol en zei dat opa een boze geest bij zich had. Ze was een lief vrouwtje ondanks dat opa haar niet kon uitstaan omdat ze buitenlands was.) en is natuurlijk super verliefd op Klap, nog steeds.
Eigen recensie:
Ik vond het een moeilijk boek om erin te komen, maar later was ik verslaafd aan dit boek! Het is een aangrijpend verhaal met natuurlijk ups en downs, haar enge opa en haar lieve oma en natuurlijk Klap en Lizzy. Ze ontdekt eindelijk de kracht van vriendschap en liefde, maar heeft veel verdriet. Ik kan zeker het boek aanraden als je van spannende, aangrijpende verhalen houdt.